It is hypothesized that alcohol and

It is hypothesized that alcohol and drugs can impact violence in three ways. First of all, alcohol and drugs may have psychopharmacological effects that impair cognition and subsequently increase the likelihood of aggressive behaviour. Many have argued, for example, that the physiological impact of substance use serves to reduce social inhibitions and thus frees or enables people to act on their violent impulses. Others, however, have argued that this “disinhibition effect” is culturally specific. Anthropologists have shown, for example, that the social effects of alcohol vary dramatically from country to country. In some nations, alcohol intoxication is related to violence, in others it is not. Is it possible that the effect of alcohol and drugs are socially defined? In some societies, people may come to believe that there is a strong relationship between intoxication and violence. If so, some people may come to use alcohol and drugs as an excuse or justification for their violent behaviour. Studies do suggest that people are more forgiving of people who engage in violent acts while intoxicated and are less forgiving of people who engage in violence while sober (see review in White, 2004).

Hasil (Melayu) 1:

Andaian dibuat bahawa alkohol dan dadah boleh kesan keganasan dalam tiga cara. Pertama sekali, alkohol dan dadah boleh mendatangkan kesan yang psychopharmacological yang menjejaskan sedangkan dan seterusnya meningkatkan kebarangkalian berlakunya tingkah laku yang agresif. Banyak ada yang berhujah, misalnya, bahawa kesan fisiologi penggunaan bahan berfungsi untuk mengurangkan inhibitions sosial dan sekali gus membebaskan atau membolehkan orang untuk bertindak berdasarkan impuls keganasan mereka. Orang lain, Walau bagaimanapun, ada yang berhujah bahawa "kesan disinhibition" ini adalah budaya tertentu. Ahli Antropologi telah menunjukkan, sebagai contoh, kesan sosial alkohol adalah berbeza secara mendadak dari satu negara ke negara. Di sesetengah negara, mabuk alkohol berkaitan dengan keganasan, pada orang lain tidak. Adakah mungkin bahawa kesan alkohol dan dadah sosial ditakrifkan? Dalam sesetengah masyarakat, orang boleh datang untuk mempercayai bahawa terdapat hubungan yang kuat antara mabuk dan keganasan. Jika begitu, sesetengah orang mungkin datang untuk menggunakan alkohol dan dadah sebagai alasan atau justifikasi bagi tingkah-laku ganas mereka. Kajian menunjukkan bahawa orang yang Pengampun lebih banyak daripada orang yang terlibat dalam tindakan keganasan semasa mabuk dan kurang Pengampun orang-orang yang terlibat dalam keganasan semasa mabuk (lihat kajian putih, 2004).

Hasil (Melayu) 2:

Ia hipotesis bahawa alkohol dan ubat-ubatan boleh memberi kesan keganasan dalam tiga cara. Pertama sekali, alkohol dan ubat-ubatan mungkin mempunyai kesan yang menjejaskan psychopharmacological kognisi dan seterusnya meningkatkan kemungkinan tingkah laku agresif. Ramai yang berpendapat, sebagai contoh, bahawa kesan fisiologi penggunaan bahan berfungsi untuk mengurangkan kekangan sosial dan dengan itu membebaskan atau membolehkan orang untuk bertindak bagi impuls ganas mereka. Lain-lain, bagaimanapun, telah berhujah bahawa ini "kesan disinhibition" adalah budaya tertentu. Ahli-ahli antropologi telah menunjukkan, sebagai contoh, bahawa kesan-kesan sosial alkohol berbeza-beza secara dramatik dari negara ke negara. Di sesetengah negara, alkohol mabuk berkaitan dengan keganasan, pada orang lain itu tidak. Adakah mungkin bahawa kesan alkohol dan dadah ditakrifkan sosial? Dalam sesetengah masyarakat, orang ramai boleh datang untuk mempercayai bahawa terdapat hubungan yang kuat antara mabuk dan keganasan. Jika demikian, sesetengah orang boleh datang untuk menggunakan alkohol dan dadah sebagai alasan atau justifikasi untuk kelakuan ganas mereka. Kajian yang mencadangkan bahawa orang lebih suka mengampuni orang yang melibatkan diri dalam perbuatan ganas sambil mabuk dan kurang memaafkan orang-orang yang terlibat dalam keganasan manakala sedar diri (lihat kajian di White, 2004).