Labeling theory has become part of

Labeling theory has become part of a more general criminological theory of sanctions that includes deterrence theory’s focus on the crime reduction possibilities of sanctions, procedural justice theory’s focus on the importance of the manner in which sanctions are imposed, and defiance/reintegrative theory emphasis on individual differences in the social bond and persons’ emotional reaction to the label. Labeling theories of crime are often referred to as social reaction theories, because they focus primarily on the consequences of responses or reactions to crime. These responses or reactions typically focus on three sets of actors: (1) informal social others, such as the friends, parents, or partners of persons committing crimes, and who disapprove of the offender’s behavior; (2) organizations or institutions such as the criminal justice system, whose function it is to “do something about” crime; and (3) those who perceive a threat by some behavior and want to see legislation passed to outlaw it.

Hasil (Melayu) 1:

Teori pelabelan telah menjadi sebahagian daripada yang lebih umum criminological teori sekatan yang merangkumi teori pencegahan tumpuan kemungkinan pengurangan jenayah sekatan, teori keadilan prosedur fokus kepada kepentingan cara di mana sekatan dikenakan dan penekanan teori defiance dan reintegrative terhadap perbezaan individu dalam ikatan sosial dan reaksi emosi orang kepada label. Teori-teori pelabelan jenayah sering dirujuk sebagai teori-teori tindak-balas sosial, kerana mereka menumpukan terutamanya tentang kesan maklum balas atau reaksi terhadap jenayah. Maklum balas atau tindak balas ini biasanya menumpukan pada tiga set pelakon: sosial tidak rasmi (1) lain-lain, seperti rakan-rakan, ibu bapa, atau rakan-rakan orang-orang yang melakukan jenayah, dan yang menolak kelakuan pesalah; (2) pertubuhan atau institusi-institusi seperti sistem keadilan jenayah, fungsi yang ia adalah untuk "melakukan sesuatu mengenai" jenayah; dan (3) orang-orang yang anggap satu ancaman oleh beberapa tingkah laku dan ingin lihat undang-undang diluluskan untuk mengharamkan mazhab itu.

Hasil (Melayu) 2:

Teori pelabelan telah menjadi sebahagian daripada teori kriminologi yang lebih umum sekatan yang termasuk tumpuan teori pencegahan terhadap kemungkinan pengurangan jenayah sekatan, tumpuan keadilan teori prosedur mengenai kepentingan cara bagaimana sekatan dikenakan, dan tidak ada alasan / penekanan teori reintegrative kepada individu perbezaan dalam ikatan sosial dan reaksi emosi orang 'untuk label. Teori Labeling jenayah sering dirujuk sebagai teori tindak balas sosial, kerana mereka memberi tumpuan terutamanya kepada akibat tindak balas atau reaksi kepada jenayah. Ini jawapan atau reaksi biasanya memberi tumpuan kepada tiga set pelakon: (1) orang lain sosial rasmi, seperti rakan-rakan, ibu bapa, atau rakan kongsi orang yang melakukan jenayah, dan yang menolak tingkah laku pesalah; (2) organisasi atau institusi seperti sistem keadilan jenayah, yang fungsinya adalah untuk "melakukan sesuatu tentang" jenayah; dan (3) orang-orang yang melihat ancaman oleh beberapa tingkah laku dan mahu melihat undang-undang diluluskan untuk mengharamkannya.