มีกระต่ายตัวหนึ่งวิ่งได้เร็วมาก จนห

มีกระต่ายตัวหนึ่งวิ่งได้เร็วมาก จนหลงตัวเองว่าไม่มีใครวิ่งเร็วชนะตนได้ วันหนึ่งกระต่ายเห็นเต่าคลานต้วมเตี้ยม กระต่ายจึงหัวเราะเยาะเย้ยว่า “มัวแต่คลานต้วมเตี้ยมอยู่แบบนี้เมื่อไหร่จะถึงล่ะ ฮ่า ฮ่า ฮ่า” เต่ารู้สึกไม่พอใจที่กระต่ายพูดจาแบบนั้นใส่ตน จึงพูดว่า “กระต่ายหลงตัวเองอย่างเจ้า ไม่เห็นว่าจะเก่งตรงไหน ดีแต่โม้ไปวันวัน” กระต่ายผู้ทะนงในตนเองเห็นเต่าพูดจาอย่างนั้น จึงท้าวิ่งแข่งกับเต่า เมื่อการแข่งขันเริ่มขึ้น กระต่ายวิ่งด้วยความเร็วสุดฝีเท้านำเต่าไปก่อน พอถึงกลางทางหันกลับไปมองข้างหลังไม่เห็นแม้แต่เงาของเต่า เจ้ากระต่ายจึงนั่งพักที่ใต้ต้นไม้ใหญ่ข้างทางจนเผลอหลับไป ส่วนเจ้าเต่ายังคงคลานต้วมเตี้ยมๆอย่างไม่ย่อท้อ เจ้ากระต่ายสะดุ้งตื่นขึ้นมาอีกทีเมื่อเจ้าเต่าคลานจะถึงเส้นชัยแล้ว มันรีบวิ่งไปข้างหน้าอย่างรวดเร็วหวังจะไล่ให้ทัน แต่ก็สายไปเสียแล้ว เพราะเต่าสามารถเอาชนะกระต่ายได้ในการวิ่งแข่งขัน นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า ความประมาท นำมาซึ่งความล้มเหลว

Hasil (Bahasa Indonesia) 2:

มี กระต่าย ตัว หนึ่ง วิ่ง ได้ เร็ว มาก กระต่าย จึง หัวเราะ เยาะ เย้ย ว่า ฮ่า ฮ่า ฮ่า " จึง พูด ว่า "กระต่าย หลง ตัว เอง อย่าง เจ้า ไม่ เห็น ว่า จะ เก่ง ตรง ไหน ดี แต่ โม้ ไป วัน วัน" จึง ท้า วิ่ง แข่ง กับ เต่า เมื่อ การ แข่งขัน เริ่ม ขึ้น แต่ ก็ สาย ไป เสีย แล้ว นิทาน เรื่อง นี้ สอน ให้ รู้ ว่า ความ ประมาท นำ มา ซึ่ง ความ ล้ม เหลว