Other methods of teaching (e.g., sh

Other methods of teaching (e.g., showing pictures, models) as well as stimulating
children’s senses (e.g., seeing, touching,
dancing, tasting, listening, singing) and their
thinking should accompany discussions
(Smaragda-Tsiantzi, 2002; Walsh & Sattes,
2005). Observation, one of these other methods of teaching, depends on verbal communication to a large extent (Smaragda-Tsiantzi,
2002) and is an important part of museum
visits. Children should be shown and told
how to purposefully observe—how to focus
their observations. Teachers can best achieve
this result by preparing for the observation,
considering the logical sequencing of their
questions, and gradually increasing the difficulty of the questions (The Teaching Center,
Washington University in St. Louis, 2009).
In this way, teachers can draw children’s attention to the basic features of the observed
object or phenomenon (Smaragda-Tsiantzi,
2002).

Hasil (Melayu) 1:

Lain-lain kaedah pengajaran (misalnya, menunjukkan gambar, model) serta merangsang deria Kanak-Kanak (misalnya, melihat, menyentuh, menari, merasa, mendengar, nyanyian) dan pemikiran perlu mengiringi perbincangan (Smaragda-Tsiantzi, 2002; Walsh & Sattes, 2005). pemerhatian, salah satu daripada kaedah ini lain pengajaran, bergantung kepada Komunikasi lisan kepada tahap (Smaragda-Tsiantzi, 2002) dan adalah satu bahagian penting dalam Muzium Lawatan. Kanak-kanak perlu ditunjukkan dan memberitahu Bagaimana untuk bersemangat mematuhi — bagaimana untuk fokus pemerhatian mereka. Guru-guru terbaik boleh mencapai Keputusan ini dengan menyediakan untuk pemerhatian, Memandangkan penjujukan logik daripada mereka Soalan, dan secara beransur-ansur meningkatkan kesukaran soalan-soalan (Pusat pengajaran,Washington University di St. Louis, 2009). Dengan cara ini, guru-guru boleh menarik perhatian kanak-kanak kepada ciri-ciri asas yang diperhatikan objek atau fenomena (Smaragda-Tsiantzi, 2002).

Hasil (Melayu) 2:

Kaedah-kaedah lain pengajaran (contohnya, menunjukkan gambar, model) di samping merangsang
deria kanak-kanak (contohnya, melihat, menyentuh,
menari, merasa, mendengar, menyanyi) dan mereka
pemikiran harus disertakan perbincangan
(Smaragda-Tsiantzi, 2002; Walsh & Sattes,
2005). Pemerhatian, satu daripada kaedah pengajaran yang lain, bergantung kepada komunikasi lisan sebahagian besarnya (Smaragda-Tsiantzi,
2002) dan merupakan satu bahagian penting dalam muzium
dekat. Kanak-kanak hendaklah ditunjukkan dan memberitahu
bagaimana untuk sengaja melihat-bagaimana untuk memberi tumpuan
pemerhatian mereka. Guru terbaik boleh mencapai
keputusan ini dengan menyediakan untuk pemerhatian,
mempertimbangkan urutan logik mereka
soalan, dan secara beransur-ansur meningkatkan kesukaran soalan (Pusat Pengajaran,
Universiti Washington di St Louis, 2009).
Dengan cara ini, guru boleh menarik perhatian kanak-kanak untuk ciri-ciri asas yang diperhatikan
objek atau fenomena (Smaragda-Tsiantzi,
2002).