May isang beses ay isang mabilis liyebre na bragged tungkol sa kung paano mabilis na siya ay maaaring run.Tired makinig sa kanyang magyabang, mabagal at maging matatag, ang pagong hinamon sa kanya sa isang lahi. Ang lahat ng mga hayop sa gubat na natipon upang panoorin.
Hare tumakbo down ang kalsada para sa isang habang at pagkatapos ay at naka-pause sa pamamahinga. Tumingin siya sa likod ng mabagal at tumatag at humiyaw. "Paano mo inaasahan upang manalo ito lahi kapag ikaw ay naglalakad sa kahabaan sa iyong, mabagal, mabagal" tulin ng lakad?
Hare dumapa out sa tabi ng kalsada at nahulog tulog, pag-iisip "diyan ay kasaganaan ng oras para magpahinga".
Mabagal at tumatag ay lumakad at lumakad. Siya ay hindi kailanman, kailanman tumigil hanggang sa siya ay dumating sa ang tapusin linya. Ang mga hayop na ay nanonood cheered kaya malakas para sa pagong, sila woke up liyebre.
Hare stretch at yawned at nagsimulang tumakbo muli, ngunit ito ay masyadong huli na. Tortoise siyang katiwala ng linya.
Pagkatapos nito, liyebre palaging mapaalalahanan ang kanyang sarili "huwag ipaghambog ang iyong kidlat bilis, para sa mga mabagal at steadym won ang lahi!
Sedang diterjemahkan, harap tunggu..
