Presiden Soekarno saka indonesia
Speech ing bukaan saka konferensi bandung, april 18, 1955
abad rong puloh iki wis periode dinamisme apik banget. Mbok sèket taun wis katon luwih pembangunan lan kemajuan materi luwih saka limang atus taun sadurungé. Man wis sinau kanggo ngontrol akeh saka scourges, kang sapisan kaancam bakal punah, wong. Sampun sinau nganggo kadohan. Sampun sinau supados swara lan gambar tengen segara lan bawana. Sampun sinau carane nggawe ara-ara samun Bloom lan tetanduran ing bumi nambah hadiah sing. Sampun sinau carane nerbitaké pasukan kiat dikunci ing partikel cilik saka mater.
Nanging wis skill politik wong kang anggone tangan-in-tangan karo skill technical lan ngelmu kang? Jawaban iki ora! Skill politik wong wis adoh outstripped dening skill technical, Asil iki wedi. Lan wong gasps kanggo safety lan moralitas.
Mbok saiki luwih saka ing sembarang wektu liyane ing sajarah donya, masyarakat, pemerintah lan statesmanship perlu adhedhasar marang kode paling moralitas lan Etika. Lan ing syarat-syarat politik, apa kode paling moralitas? Iku Sesambetanipun kabeh kanggo uga kang saka manungsa. Nanging dina iki kita ngadhepi karo kahanan ngendi uga kang saka manungsa ora tansah wawasan utami. Akeh sing ing panggonan saka dhuwur daya mikir, rodo, saka Ngontrol donya.
Ya, kita sing manggen ing donya saka wedi. Gesang manungsa saiki corroded lan digawe pait dening wedi. Wedi mangsa, wedi bom hidrogen, wedi ideologies. Mbok wedi bebaya luwih saka bebaya dhewe, amarga iku wedi, kang drive wong kanggo tumindak thoughtlessly, kanggo tumindak kang mbebayani.
Kabeh kita, aku yakin, sing nggabung iku luwih penting tinimbang, kang superficially dibagi kita. We sing jumbuh, kanggo Kayata, dening detestation umum kolonialisme ing wangun punapa katon. We jumbuh dening detestation umum racialism. Lan kita United dening tekad umum kanggo ngreksa lan stabil tentrem ing donya.
Kita asring marang, "kolonialisme ing mati." Ayo kita ora bisa cidra utawa malah soothed dening sing. Aku pitutur marang kowé, kolonialisme iku durung mati. Carane kita bisa ngomong iku mati, supaya dawa minangka sungguh Asia lan Afrika sing unfree.
Lan, aku nyuwun kowé ora mikir kolonialisme mung ing wangun klasik, kang kita saka Indonesia, lan sedulur kita ing macem-macem bagian Asia lan Afrika, sumurup. Kolonialisme ugi sugih modern, ing wangun saka kontrol ekonomi, kontrol intelektual, lan kontrol fisik nyata dening masyarakat cilik nanging asing ing bangsa. Iku mungsuh skillful lan ditemtokake, lan katon, ing akeh guises. Iku ora menehi munggah loot sawijining gampang. Ngendi, kapan lan Nanging katon, kolonialisme iku sawijining bab kang ala lan salah siji kang kudu eradicated saka bumi ...
Source:
(excerpt dijupuk saka Afrika-Asia ngandika saka Bandung, (Djakarta
Kamentrian Luar Negeri, 1955,19-29 )
Sedang diterjemahkan, harap tunggu..
